Çok İnsan

Çok insan barındırırım ben bünyemde...

Dertleriyle, düşünceleriyle,

İhanete uğramış halleriyle...

Gerçekleşmemiş hayalleriyle,

Geleceğe duydukları özlemleriyle...

Bazen bitmek isteyişleriyle,

Bazen umudunu yitirmemişleriyle...

Çok insan barındırırım ben bünyemde...

Birbirinden haberleri olmadan

Diğeri duyar mı şüphesi olmadan

Acaba dinliyor mu beni demeden

Çok insan barındırırım ben bünyemde...

Bu yüzdendir ki dünyanın,

En dertsiz insanıyım belki de…

Belki de Kaybedecek bir şeyi olmayan elinde...

Bu yüzdendir ki dünyanın,

En çok düşüncesine sahibim belki de…

Belki de düşüncelerin çok azı beynimde

Bu yüzdendir ki dünyanın,

En güzel özlemi vardır içimde…

Belki de özlenecek bir geleceğim bile yoktur hayalimde…

Bu yüzdendir ki dünyanın,

En bitmiş insanıyım belki de…

Belki de daha yeni gülümsemeye başladım

Dünyanın tüm güzelliklerine…