Daha Diye Diye

(Farid Farjad – Taghtam Deh)

Bir sevda vakti daha…

Beklide ayrılış…

Yeni bir sayfa yani,

Beyazlığı şüpheli…

Ama yeni bir sayfa daha,

Yine yeniden, başka türlü bu sefer,

Ama adı aynı,

Yeni bir sayfa daha…

Şimdi kalemlere yazıyorum,

Onlarla yazmak yerine,

Kara mürekkeplere saklıyorum,

Tüm sözcükleri,

Gitar tellerine,

Keman tellerine,

Bazen de sazlıklara,

Belki bir gün duyarsın diye…

Bir keman sesiyle,

Bir şiirle birlikte,

Sensiz gecen gecelerde,

Ama senle birlikte…

Uzatıyorum mısralarımı,

Dizelerimi yani.

Uzatıyorum uzatıyorum uzatıyorum…

Uzatmazsam gidersin diye korkuyorum…

Sonra başa sarıyorum

Tekrar bir sevda vakti daha…

Belki de ayrılış…

Yine keman sesi var arkada

Belki de hayatımın tam ortasında…

Ama yine yeni bir sayfa daha

Bu kez beyaz değil sayfalarım

Grileşmişler biraz…

Sonra soluyorum,

Temiz değil hava…

Temiz mi yoksa ?

Farkında değilim hayatın

Sadece sazlıklarım var benim,

İçine seni, sevgimi fısıldadığım…

Sazlıklarım var

Keman sesleriyle birlikte,

Tellerinde sığdırdım çoğunu sevdamın,

Ama sen..

Nereye sığarsın ?

O kadar büyüksün ki,

Kimsenin göremeyeceği küçüklükten…

O kadar gerçeksin ki benim için,

Kimsenin bilemeyeceği gerçeklikte…

Sonra…

Sonra bir sevda daha,

Belki de ayrılış…

Sözlerde kalan,

Sözde sevdalardan…

Sözde ayrılışlardan…

Yine senmişsin gibi bakıyorum…

Ne fayda

Değilsin…

Yoksun işte…

Bu yüzden uzatıyorum dizelerimi,

Belki gitmezsin diye…

Gitme.

Gitme..

Git…

Ti…

N…